Dido van de Molengors
29 mei 2005 - 20 januari 2020
Geslacht:
Geboren:
Overleden:
Varietiet:
Kleur:
Hoogte:
Gewicht:
HD uitslag:
Norbergwaarde:
L.O.F
DNA
Werk/sportakt.:
Werk/sportres.:
Gedragstest:
teef
29 juni 2005
20 januari 2020
korthaar
goud gestroomd
58cm
25kg
AA
38
LOF 2112/302 voorheen NHSB 2566182
bekend en opgeslagen
eerst mantrailen.. is praktijkspeuren geworden
uithoudingsvermogen test
test aptitude au naturel (TAN) = positief
Karakter
Dido van de Molengors is op 29 juni 2005 geboren samen met nog 5 broertjes en zusjes.
Ze leerde razendsnel, was nieuwsgierig en oplettend. 1x “nee zeggen” was genoeg, liep ons achterna, deed voorbeeldig als wij gasten hadden en vond alle andere dieren geweldig interessant. De grote exemplaren (ezels) werden met respect begroet, de kleintjes (kippen) prikkelden soms tot achterna sjezen.
In haar beginjaren hadden wij ook 3 dwerggeiten die zij moeiteloos en met groot genoegen hoedde.
Over haar hebben wij geen lijst van sensationele verhalen en slechts een enkele spannende anekdote. Zij kwam in ons leven en maakte en maakt ons blij met haar aanhankelijkheid, haar constante vrolijke humeur, vriendelijkheid, haar sportieve aard. .
Ze was als pup al reuze gemakkelijk en zij voegt zich nog steeds naadloos naar onze bezigheden.In alledaagse situaties blijft ze rustig en ontspannen. Bij het zien van haar balletje verandert ze van zacht meegaand in fel en meedogenloos.
Dido begroet iedereen vriendelijk enthousiast maar heeft ook een paar keer laten merken dat onduidelijke types beter op afstand kunnen blijven.
Familie, vrienden en bezoek mogen rekenen op haar lieftallige knuffels (gepaard met heel vette lebbers). Ze is een aanminnig typje, onze Diet.
In het water rondzwemmen en balletjes ophalen zijn geliefde bezigheden en aha… hier dan toch een minpuntje..in haar jonge jaren sjeesde ze graag achter de reeen aan.
Haar eerste succes in de jacht was toen ze 7 maanden was... doldriest schoot ze achter een groepje wild zwijnen aan.. die natuurlijk op zoveel bravoure de sprint inzetten.
Nu is ze dame op leeftijd.. ze ziet de hertjes wel.. maar ze hoeft niet meer zo nodig.
Naast de fiets draven doet ze graag en kan ze goed.. Zo deden wij in 2008 een uithoudingsvermogentest van 20 km. Nu is ze ruim 11 jaar... lekker een stuk draven naast de fiets vindt ze nog steeds heel erg leuk.. en ze beschikt nog steeds over een heel goede conditie. Heel regelmatig doen wij aan praktijkspeuren.. Ze is dan erg enthousiast, piepelt en blaft van werkzin. Uit pure doldriestheid mist ze nog wel eens een afslag.. wij gaan stug door met trainen.
Dwalen en struinen door de bossen, over hoge stammen springen en door riviertjes sjouwen zijn voor ons dagelijkse kost. Eenmaal weer thuis is zij rustig met altijd een wakend oog en oor.
Ook schreven wij Dido een paar keer in voor een hondenshow. Dat was geen plezier voor ons beiden... en de hoogste lof was een keer een U-tje... Ons Diet is wat robuust gebouwd met een dito hoofd... Ze is meer type stoer dan type prinsesje.
Dido werd 3 keer moeder. Zij bleek een ontspannen moeder, tolerant maar strict voor haar pups en genereus naar pupbezoek.
Uit Dido's derde nest hielden wij dochter Bobbie...
Dido bleef tot op hoge leeftijd vitaal en speels. Ze hield zeker ook van lange slapies-- vooral in de bench in de auto.
Het was een novemberavond dat wij achter haar tepels verdikkingen voelden.. instinctief was er dat weten: dit is het begin van haar einde. De uitslag van de dierenarts was geen verrassing. Ze had tumoren op haar melkklieren..
Wij genoten nog intenser van haar aanwezigheid, haar liefheid, haar uitgekooktheid.
Ze bleef evenwel alert en liep gezellig mee tijdens de wandelingen. Op een ochtend eind januari wilde ze niet meer opstaan.. haar blik had iets verafs.
Ook toen weer wisten wij instictief.. dit is het moment om haar los te laten. Dido is ingeslapen in ons beider armen... met onze tranen druppelend op haar lieve oude lijf.
Wat een fantantische lieve stoere hond.. Ze heeft ons leven zo inmens verrijkt.
Stamboom van Dido
(voor vergroting afbeelding aanklikken)