L-nest week 8

Daisy en Bram.. haha.. nu al in de knoop ..  nog geen stap gezet.
Daisy en Bram.. haha.. nu al in de knoop .. nog geen stap gezet.

23 maart 2015

Week 8 is van start gegaan. Voor een aantal pups betekent dat nog 1 week met broertjes en zusjes in en rondom het puppiepark. (een paar blijven wat langer) Loslaten is niet eenvoudig.. dat zal dit keer vast niet anders zijn.. maar er is ook vreugde van het overdragen aan de nieuwe pupkopers. Als een soort moederkip geef ik laatste tips, aanwijzingen en goede raden... (aiaia.. is loslaten dan toch lastiger dan ik hier zo stoer schrijf?)

Vandaag met Daisy en Bram (de eigenaren van vaderhond Lex) hebben wij de "training" voortgezet met wandelen aan een lijntje. Dat betekent niet meer even zo eigen richting en tempo kiezen. Want als je dat doet, word je ineens tegengehouden. Dat roept bij de meesten in eerste instantie wel een beetje weerstand op. Ondanks dat ik weet dat dit geen leuk lesje voor ze is,  blijft het een plezier om te zien welke strategieen de verschillende hondjes bedenken.

Beduusd op je kontje blijven zitten, stevig in de verankering om je kop uit het  halsbandje te krijgen, de krokodillenrol maken, dartel meelopen (jaja...hiepho) of een kroel halen.

Tussendoor komen er pups bij ons in huis..

Van de week gaan de pups nog naar een dorp... eens even kijken hoe het leven daar is... rammelende winkelwagens, nog meer benen en schoenen, autos die voorbijrijden..

Het is bij dit soort socialiseren niet alleen de kunst om het te doen -  het zijn geen afvinkakties die je binnen een bepaalde tijd moet hebben gedaan - vooral de kunst ervoor te zorgen dat de gewenning met nieuwe dingen ontspannen, soepel, veilig en postief gebeurt. De ene dag laat je de hond wennen aan iets nieuws, de andere dag houd je een rustdag.. nieuwe indrukken hebben de tijd nodig om te bezinken.

 

Voor 9 pups hebben wij erg fijne mensen gevonden. Voor pup Lef-Dyson lag het allemaal toch ingewikkelder. Zijn voet bleek weliswaar gelijk na zijn geboorte super goed te gaan. Ook waren (zijn) wij positief, al kregen wij geen richtlijnen of garanties voor de ontwikkeling verder in de tijd. Gaandeweg bleek Dyson zo'n hondje met een pitje meer in zijn temperament. Slimme dingen zien wij hem verzinnen, met van alles in zijn bek lopen en dat bij je brengen, temperamentvol reageren als broer of zus even een tandje meer wil proberen,  blij reageren op mensen zonder overdreven gedoe en altijd gelijk in de picture. Hoe klein hij in vergelijk met de anderen ook is.. je ziet hem als eerste.

Voor hem zouden wij graag een ervaren Hollandse herder mens vinden die iets aktiefs met hem wil gaan doen... maar gelijktijdig is daar het besef ... wat kan je deze nieuwe eigenaar voor toekomstperspektief bieden? Zijn voet heeft dagelijkse zorg nodig.

Voorlopig is hij dus onze man in de roedel.. al is het wel ons plan hem op een dag te laten gaan... Een van de eerste zaken die wij gaan doen is een afspraak met een osteopaat maken.

 

Het is vanaf binnenkort aan de pupkopers om de komende weken, maanden en hopelijk jaren hun hond nog met ons te delen door middel van fotos en berichtjes.

 

Dit blog sluit hierbij .. ik heb het met heel veel plezier geschreven.

De resterende kostbare tijd is voor de pups...  

Brenda