Week 7

 

Vandaag zijn ze 7 weken. Wij gaan met een groot aantal pups de laatste week in. Een paar zullen nog wat langer bij ons blijven.

Wat worden ze mooi! En wat worden de onderlinge verschillen groot! Dat is zowel in uiterlijk als in gedrag.

Twee teefjes zijn donkergrijs met zilverachtige strepen en vlekjes. Beiden zijn heel rustige en bedachtzame maar zeker geen-kaas-van-het-brood-laten-eten types. Ik denk dat opa Ferro bij deze 2 wel wat genen heeft ondergebracht.

Er zijn er 2 die héél donker zijn met zo hier en daar wat goudachtigs. Ik heb me bij deze 2 vanaf het begin afgevraagd of het een tweeling kon zijn… ze zo’n beetje gelijk naar buiten getuimeld als nummer 1 en 2 .. ze hebben dezelfde vlekjes op dezelfde plekken en beiden hebben ze als enige van het stel een spitse fijne bouw. Nu heb ik nog nooit gehoord of gelezen van tweelinghonden…

Een reu met een tijgerprintje zit er ook tussen .. met ja ook wel tijgertrekjes. Echt zo’n kereltje dat vanuit de bosjes (hoge graspollen) zijn kans afwacht. Hij kan ook genietend in het zonnetje zijn siesta houden. Opvallend is de blonde dame die het ongeluk aantrekt of anders gezegd… nu al roekeloos haar leven leeft. Ach ach ach je verzint het niet of zij maakt het mee.. vast onder de deur, klem met haar bekje, ze loopt net onder je laarzen door…

Een goudgestroomde tante die altijd in de voorste linies staat… klaar voor aktie … en dicht op je hielen waar je ook bent. Tot slot resten nog 3 goudgestroomde knullen met stevige dijen en dito hoofden maar met zo’n zoete zachte blik in hun ogen.

Deze week hebben wij wat mini-lesjes gedaan.. aan de riem lopen. Van lopen kwam nog niet veel.. vrije Hollanders bepalen namelijk liever zelf waar ze gaan en staan. Wij oefenen elke keer eventjes .. net als in de auto mee…

Omdat wij hier geen stadse genoegens hebben, bootsten wij dat wat na.. dat wil zeggen.. ik ging luid bellend op de fiets langs hun weitje. Als één donkere wolk stoven ze richting hun veilige huisjes.. om bij “Puppies!!!” snel nieuwsgierig achter mij aan te rennen.

Ze mogen in tweetallen in huis rondlopen om ons gekletter van pannen en potten in de keuken mee te maken. En ons grapje daarbij is dat wij dan alvast hun schotvastheid oefenen.

Enfin wij proberen ze zoveel als in onze mogelijkheid ligt mee te geven.

De rest ligt in handen van hun nieuwe baasjes.

Nog een week….. ik ga genieten genieten genieten…

Week 8

 

Deze week kreeg ik hulp van mijn zus Wilma. Zij draaide haar handen niet om voor het scheppen van drollen en het helpen met socialiseren én het af en aan lopen met kannen vruchtensap en koffie voor ons bezoek. Zo werd deze puppietijd extra feestelijk.

De datum en het uur van het verwelkomen was gekomen. Tegelijkertijd betekende dat voor ons het uur van afscheidnemen van 8 heel lieve en heel mooie honden. Een teefje en een reutje zullen een week later worden opgehaald. Van hen zullen wij dan ook ongeneerd veel gaan genieten.

De vraag of ons het afscheidnemen moeilijk valt, is vaak gevallen. “Ja” en “nee” luidde mijn antwoord dan.

Ja, omdat wij ons zijn gaan hechten aan bepaalde hondjes;

Ja, omdat het zo geweldig leuk is om bezig te zijn met de honden en het organiseren van de zaken die eromheen komen kijken.

Nee, omdat de honden nieuwe uitdagingen moeten krijgen;

Nee, omdat het al met al ongelofelijk veel werk is geweest.

De meeste families kwamen van ver en kozen graag het weekend om hun nieuwe pup op te halen. Wij probeerden het allemaal zo goed als mogelijk te plannen en te regelen.

Vooraf best spannend maar het is allemaal heel soepel en ontspannen verlopen.

Bij het binnengaan van de puppenwei hadden de nieuwe eigenaren – zonder uitzondering - slechts oog (en armen) voor hun pup. Voor hem of haar waren de wijdopen armen en talrijke begroetingskusjes bedoeld.

Met een map vol nuttige informatie, een CD met foto’s, een puppiebrokkenpakket, een halsband en een riem,een lap met nestgeur, een hondenspeeltje én natuurlijk een Hollandse herder zwaaiden wij – na het maken van een foto – blije families een heel goede reis en veel geluk met hun nieuwe hond toe.

Het was een zeer intensieve tijd met vooral heel veel prachtige momenten.

Onze hoop is dat wij met deze tien Hollandse herders een positieve bijdrage hebben geleverd aan het ras. Dat zal natuurlijk over enige tijd blijken. In onze ogen zijn ze alle tien in elk geval veelbelovend.