N-nest week 7

19 september 2017

Het is kwart over 6 in de avond.

Ik keek zonet uit het raam.. en zag de puppies druk aan het spelen.  Door achter elkaar aan te rennen, of met een hoog staartje met een bakje, takje of prakje in de bek rond te stappen, te klauteren, te knagen of te sleuren aan een lap. Ze hebben een druk (sociaal) leven. Mam Bobbie komt geregeld langs, weet dan toch haar eten op te geven zodat de pups als een kluit wolfjes op haar overgeef duiken. Vaak ligt Bobbie ook ergens gezellig te chillen.

In de ochtend zo tegen kwart voor 7 gaat hun wekkertje. Dan keffen, gillen, wieuwauwen ze ons hele hameau wakker.  Gelukkig zijn onze enige buren boeren die allang hun eerste ronde hebben gemaakt. De pups willen van alles... maar bovenal willen ze eten, ze willen het tout de suite.

Sinds 3 nachten slapen ze in de voormalige schapenstal. Daar liggen ze in het warme stro, waar ook een  bench en een hondenhuisje tot hun beschikking staat.

Ze krijgen van mij natuurlijk tout de suite eten.   Om deze dagen zelf ook energiek te blijven (ik begin het te voelen.. ) ga ik daarna stevig ontbijten. Dat vinden de pups niet zo geschikt te horen aan hun gekef.  In de stal is ook van alles om mee te spelen en vaak gaan ze nog even slapen. Als het goed licht is geworden, gaan wij een wandeling maken. De eerste tochtjes plakten er 9 puppies aan mijn benen maar ze zijn  inmiddels  erg ondernemend en nieuwsgierig. Ze kennen de tuin al aardig goed. Het wordt steeds moeilijker om de hele roedel een beetje bij elkaar te houden.  Vaak dolt mam Bobbie met ons mee.  Afhankelijk van het weer gaan de pups na de wandeling in hun puppieparkje of mee naar binnen.  Daar wordt dan weer verder gespeeld en geslapen. De dag volgt een vertrouwd ritme van eten, spelen, slapen, poepen en plassen en binnenkort zo nu en dan daarbij een aktiviteit om te wennen aan het grote hondenleven  dat ze ooit gaan krijgen.   

 

De afspraak met de dierenarts is gemaakt. Volgende week dinsdag zullen ze worden gevaccineerd, gechipt en krijgen ze hun Europese Paspoort. Dat vraagt een bescheiden administratieve voorbereiding. Dagelijks is er contact met pupeigenaren en/of pupknuffelaars.  En ook andere administratieve zaken zijn in voorbereiding.

Gisteren in het zonnetje heb ik - terwijl iedereen diep sliep - al hun nagels geknipt. Ze slapen verder in mijn armen, pootjes slap bungelend.. en zo gemakkelijk manipuleerbaar.  

Vandaag zijn ze  ook allemaal weer gewogen.. ( ook weer terwijl ze sliepen). De zwaarste hond (reu donkerblauw) is 4100 gram de andere reuen 3800 / 3100 gram. Het lichtste teefje (paars) is 3000 gram, de andere dametjes 3500 gram.  Ze groeien dus goed. Morgen - ook weer op een handig moment maar niet als ze slapen  - krijgen ze hun 3e wormkuur. En hoe zwaarder ze worden hoe meer eten er naar binnen kan en gaat. Omdat ik het eten zelf klaarmaak gaat hier ook veel tijd in zitten. De pups krijgen 7% van hun gewicht (ongeveer).  Dat komt neer op 250 gram gemiddeld per pup.. en dat dus 9x = 2250 gram BARF per dag.   Zo weten ze al goed raad met  kippennekken, kipkarkas en kwartel, spiervlees van rund, lam en kip, parelhoen, orgaanvlees, pensmaag en boekmaag, zoete aardappel, beetje honing, havermout, soms wat rijst, pompoen, ei..sardientjes, zalmprut, sperciebonen en andere gekookte groente. (in dezelfde verhouding zoals ik die ook Bobbie en Dido geef). 

 

Het is een klein half uurtje later.. de geluiden in het parkje zijn verstomd.. De bende is weer in slaap gevallen. 

Ze krijgen zometeen nog wat eten, dan  gaan wij nog even een stukje lopen waarbij er gepoept en geplast kan worden..en tot slot in ganzenmars naar de stal waar ze waarschijnlijk al heel snel in slaap zullen vallen... Morgenochtend zo tegen kwart voor 7 gaat hun wekkertje weer....  

Dag 43

Schreef ik gisterenavond nog dat hun wekkertje om kwart voor 7 zou afgaan.. ging ie om kwart over 6 af. In het donker en in de mist met halogeenlampen over het erf liep ik naar de stal. Zo die waren goed wakker. Dat kwam goed uit want de dag zou verschillende dingen in petto hebben. Na een eerste ronde eten, ontlasten en rondstappen in de blaadjes zijn wij naar binnen gegaan. Na heel wild rondrennen en overal aan sleuren en trekken (wat waren ze druk!) vielen ze dan toch in slaap.

Om 10.00 uur kwam de puppietestmevrouw. De pups zouden als extra aanvulling op  en ter vergelijk met eigen observaties samen met haar een paar korte testjes uitvoeren. Ik observeerde (en maakte een paar vlugge foto's) De pups deden de test individueel.  Wat al een onbekende situatie was) Wij keken naar hun reactie op onbekend persoon (de tester) op bekend terrein. Hoe ze reageerden op onbekend terrein waarbij deze inmiddels beetje bekende persoon ook was. Het volgen van de tester - weer terug - op bekend terrein. Interesse in weggegooid voorwerpje, het wel of niet terugbrengen ervan. En hun reactie op onverwacht hard geluid.. schrik ja, nee hoe en herstel ja, nee hoe.

Uitslag van de testjes kwamen nagenoeg overeen met eigen bevindingen van de afgelopen weken. Ik zal het uitgewerkte resultaat in de dossiers van de pups meegeven.

De ontworming staat ook nog op het programma.. voor later in de middag...

 

 

Dag 44 en dag 45

Wij hadden weer veel bezoek. Toekomstige eigenaren, Marie - eigenaar van Izikel, en bekenden. Heel gezellig... samen genieten. Het  betekent dat ik voor 10.00 uur in de ochtend als een Razende Roelien bezig ben. Pups om 6.30 uur ophalen, eten geven, rondje laten plassen, mee naar binnen, ontbijten, ronde door het huis, zorgen dat alles klaar staat, eten voor de pups voor de dag voorbereiden, stal schoonmaken, met de pups naar buiten.. eten geven.. binnenboel schoonmaken, er kan dan inmiddels ook al een was opgehangen worden, nieuwe was erin.. ah de telefoon gaat.. oh.. een vraag via de Messenger, de afwas .. nou die laat ik maar even.. Rondje met Dido lopen.. Bobbie.. sorry Bob.. later heb ik vast meer tijd. Stinkt het naar poep en plas.. nee? Ja? Even de ramen open. De badkamer ook nog even schoon en fris... stofzuiger door het huis..  Zo nu even koffie.. oh nee. ik hoor daar de eerste visite.

Als iedereen in de late namiddag is vertrokken staat er een mega afwas, wil ik graag even met de pups wat doen... Bobbie wil ook wat ondernemen...hangt en ligt er wasgoed in allerlei stadia.. oh gats, hier nog een drol..  enfin.. nog een laatste maaltijd voor de pups.. nog even dollen en op avontuur... en dan heerlijk (vooral voor mij) om 19.30 uur doorrrr naar de stal. Daar is het gelijk helemaal stil op wat geritsel na.

Ik zou wel even op de bank willen ploffen maar ja die afwas.. en al dat wasgoed.... en er is in de loop van de dag nog wat post gekomen.

Ik neem nog een teug moed.. pak mezelf  bij kop en kont.. en maak het af.

Het is me gelukt om nog wat foto's te maken... op internet zetten is nog niet gelukt... maar nu - vrijdagmiddag staan er geen afspraken, ik zou het nu kunnen doen. Maar de zon schijnt.. en die pak ik graag nog even mee. Trouwens de bloemen hangen voor dood in de potten... en het gras is lang...

Voor iedereen die wacht.. ik ga even voor mezelf, Dido en Bobbie (en voor de plantjes) zorgen.

zondag 24 september 2017 dag 47

Het was gisteren een zonnige (warme) dag. Naast heel veel slapen (reken zo'n 18 uur per etmaal) hebben de pups ook veel buiten het park van alles ontdekt in de tuin. In de lege(modder!!) vijver gespeeld, door greppels geklommen en ondertussen nog meer hondentaal geleerd van elkaar, van mam Bobbie en oma Dido. Mam Bobbie is zeer pertinent in het niet aan haar tepels komen maar speelt allerlei gekke wilde spelletjes zoals samen aan een flos trekken of in buikjes happen. Oma Dido gaat heerlijk staan om zich te laten belurken..en van haar leren ze vooral alles over MIJN en dijn. Oma Dido pakt dan een dingetje.. en legt dat tussen haar voorpoten. Komt een pup in de buurt dan volgt waarschuwing 1: lip iets omhoog..durf je dichterbij te komen dan krijg je waarschuwing 2: een diepe grom.. en dat is altijd meer  dan genoeg. Dan loopt Dido weg van het speeltje en is het vrij voor iedereen om te pakken.

In het zonnetje speelden de pups in het gravel met  de waterslang. Daarbij werden gaten gegraven  in de modder en gespeeld met de spetters.  Wij hebben een avondwandeling gemaakt langs de buurschapen..die zijn gewend aan Bobbie en Dido (en mensen). Ze bleven rustig grazen.. en wij gingen er huppelend langs. Als de pups in de stal gaan slapen is Jaap nog lang niet klaar op zijn werkplaats boven de stal. De pups slapen door zijn geluiden heen..

Vandaag is autorijden een aktiviteit.. dat is: pup op schoot.. lekker alles laten besnuffelen.. en de moter starten. Voor de dapperen gaan wij ons weggetje op en af. Ik hoop vandaag ook toe te komen om wat pups in de bench mee te nemen. Handig als ze dat alvast wat kennen als wij dinsdag 8km verderop naar de dierenarts gaan.

Ze kunnen  hard rennen, vinden elkaar achterna rennen geweldig, samen aan een dingetje sleuren houden ze eindeloos vol. Waar ik ook zo van kan genieten is dat ze steeds beter in staat zijn om oplossingen te vinden voor de diverse puppieproblemen. Hoe kom je de greppel over, hoe daal je af naar de vijver, het hekje is dicht... er is nog een ander hekje waar ik uit kan, voor dorst kan je ook natte tegels likken en voor honger sloopt je de planten (verdorie) of een slipper, als je klemzit kan je hard om hulp blaffen (ik weet niet of dit een goed voorbeeld is)... te dicht bij laarzen of schoenen  lopen  kan lelijk zeer doen dus beter een beetje op afstand blijven, de roedel uit het oog verloren... ... je neus in de lucht ... of goed rondkijken terwijl je in beweging komt...

Alle pups zijn gekoppeld aan hun nieuwe mensen.. en daarmee zijn ook alle stamboom- en roepnamen bekend. Volgt as soon as possible, net als weer wat mooie fotos van de meest lieve mooie ondernemende knappe puppies..

 

dag 46

dag 47

dag 48 en dag 49

Wij genieten van het warme zonnige weer.  Puppies zijn zo tegen 19.15 uur kneitermoe... ze krijgen nog een beetje eten, wij doen nog een laatste plasronde waarbij een aantal pups in de buurt van de stal blijven scharrelen. Het zachte geritsel in het stro is het laatste dat ik hoor.. Als ik een kwartiertje later door het raampje kijk, zie ik allemaal donkere hoopjes slapende pups. Om ongeveer 6 uur de volgende ochtend haal ik ze op. Ik geniet van 9 warme  jolige lijfjes springend en keffend om me heen. Het meegebrachte eten gaat in een tel naar binnen. Dan doen wij doen onze "ochtendgymnastiek", ontlasten onder de grote kastanjeboom en gaan naar binnen. Tot ongeveer kwart voor 8 wordt daar  verder gespeeld en geslapen. 

De grote tuin heeft nog steeds van alles te ontdekken. De gevallen peertjes op het pad smaken zeer goed. Daar houden wij dan even halt.

De greppel kan je ook met een sprong nemen en de gaten van de waterratten zijn zichtbaar, toegankelijk en hebben een spannende geur.

Een paar dapperen besluiten door het openstaande hek de wereld buiten  puppiepark en tuin te verkennen.  Bobbie holt opgetogen met ze mee..

Puppies zijn op schoot in de auto geweest.. de klap van de autodeur, de geuren, het starten van de motor waren allemaal spannende nieuwe dingen. Maar die ontzettende nieuwsgierigheid van Hollandse herders maken dat ze al heel snel hun neusjes gingen gebruiken. Het rijden met pup op schoot was een volgende stap..

Volgende pup!

Later hebben wij nog  geoefend in de bench in de auto.. met 3 pups tegelijk.  Ik reed een paar keer onze oprijlaan op en af. Bobbie lag lekker te chillen in de andere bench. Aan hun gepiepel te horen vonden ze dit behoorlijk spannend.

De volgende dag tilden wij de hele klas in de grote bench. Wij moesten naar de dierenarts. Voorbereiding vooraf was een  "stevige"wandeling met overal lekkers verstopt zodat ze en moe werden van lopen, rennen en van hun neusjes gebruiken. Onze dierenarts heeft zijn praktijk  op 8km. Het eerste stuk waarbij nog veel geschakeld moet worden gaf behoorlijk onrust.. en zo nu en dan laaide het gekef op. Bij de dierenarts was er telkens een pup aan de beurt. Wie niet aan de beurt was sliep...Bobbie gaf het goede voorbeeld.

Het inbrengen van de chip ondergingen ze heel heel flink. De dierenarts was snel en vaardig.

En de terugweg naar huis ging in stilte.. allemaal onder de indruk van de afgelopen uurtjes.

Ik was blij dat deze klus achter de rug was. En.. alle pups officieel hun deftige nieuwe namen hebben gekregen.

En eenmaal weer thuis in het puppiepark werd er weer voluit gespeeld, geragd en gerend. Alsof wij niet weg waren geweest.