Bobbies blog L-nest week 2

Even geparkeerd (ik heb nu alweer een grotere mand nodig)tijdens het verschonen van de werpkist
Even geparkeerd (ik heb nu alweer een grotere mand nodig)tijdens het verschonen van de werpkist

dag 8

Een bewogen dag. Aan het einde van de ochtend stond een afspraak voor Little Dyson gepland bij de dierenarts. Samen met een grote broer nam ik hem mee in een koelbox waarin warme kruiken lagen. Helaas kon de dierenarts nog geen concrete diagnose stellen. Nog even geduld hebben dus. Doorgaan met kiné (masseren en voorzichtig het voetje uitvouwen) en zorgen dat de ruwe huid (hij zet af met zijn polsje)niet geinfecteerd raakt. Mijn worst scenario dat hij nooit zal kunnen rennen bleek weer een typisch staaltje Brenda's overdreven bezorgheid. Er zullen voor hem opties te over zijn om zich voluit te kunnen uiten.. als een echte Hollandse herder.

Deze dag bestond ook uit velerlei soorten contact met (nieuwe) pupeigenaren en belangstellenden. Ik had niet voor iedereen positief nieuws... en daar had ik dan gedurende dag behoorlijk last van. Tot overmaat van ramp was er een bijtje (ja, het was zonnig en al wat voorjaarsachtig) de kamer in gekomen. Zijn landingsbaan lag uitgerekend in de werpkist. Een van de pups kreeg een steek.. dat realiseerde ik me natuurlijk ook pas later nadat ik bijna ten einde raad was om het gehuil en gekerm van de kleine. Gelukkig bleef Bobbie cool... en vooral zacht en geduldig ook al piepelde ze  af en toe van verwarring om haar huilende kind.  In de avond keerde de rust...

 

Vergeet ik bijna te zeggen dat de puppies zo heerlijk stevig en compact aanvoelen, lekker naar melk ruiken en zoooo goed groeien. Ze stappen al wat rond op 4 pootjes..maar vallen daarbij nog heel regelmatig onhandig om.  

Ik zag aan Bobbies buik dat nageltjes knippen as soon as possible moet gebeuren.

Ook op Dido's aanwezigheid wordt niet meer zo heel strak gereageerd... Ze mag zelfs al even op afstand de bak in kijken...

dag 9 en 10

Gisteren zijn alle nageltjes geknipt. Dat bleek een confronterend klusje. Nee, hun nageltjes waren niet dermate lang maar om met chirurgische precisie het knippertje te hanteren had ik een vergrootglasbril nodig.

Op dag 9 hadden 6 van de 10 pups hun geboortegewicht verdubbeld. Vandaag alle 10. Hiepho, ze volgen de gemiddelde groeicurve. Wij hebben wel een klein beetje geholpen met poedermelk. Dat wil zeggen dat wij alleen Little Dyson aan de fles kregen. Maar goed, hij zuigt dan ook op alles wat voor zijn bekje komt. Reutje rood en reutje wit (Lazy Bones) doen een poging om kiloknaller van het nest te worden... ze naderen allebei op een paar grammetje na de 1000gram....

Volgens de statistieken gaan zo rond dag 10 de oogjes open. Maar ik vermoed dat ik voor deze mijlpaal minstens tot morgen moet wachten.

Little Dyson heeft al een klein fanclubje.. lieve woorden en tips komen er voor hem binnen. Maar er is ook een gezonde nieuwsgierigheid hoe dat voetje van hem er nu uitziet... Vandaar dat hij (alweer) groot in beeld komt.

By the way vandaag kwamen de nieuwe bandjes binnen. Lekker praktisch.. klittenbandjes in felle kleurtjes. De dames hebben nog steeds: oranje, felgroen, geel en roze.

 

 

de allereerste keer melk likken van een bordje.. het ging gelijk helemaal goed..
de allereerste keer melk likken van een bordje.. het ging gelijk helemaal goed..

Dag 14.

Alweer twee weken is het spul. Wat zijn ze enorm gegroeid. Deze week gingen hun oogjes open.. wat een schatjes! Ze groeien goed, al gaat het verloop wat grillig. Gezien hun groei concludeer ik dat Bobbie genoeg melk heeft maar van mij zou ze best wat vaker de bak in mogen.. vooral in de nacht.. dan wil het volk nog wel eens mokken om meer.

Voor Dyson probeerden wij een paar proefprotheses van stevig zacht leer uit. Botjes en kraakbeen zijn nu nog zo  manipuleerbaar. Vanmiddag lag hij te slapen.. en daarbij was zijn voet heel veel meer naar de normale stand gebogen. Dat zijn voet goed zal komen gaat waarschijnlijk sneller dan wij aanvankelijk dachten.

Vandaag - op dag 14 - ontvingen wij voor het eerst kraambezoek. Wij waren benieuwd hoe Bobbie zou reageren. Bobbie vond het ok.. ook al bleef ze in het begin wel dichtbij bij haar kind zo in die vreemde handen.

Nog een week 10 pups voluit melk geven is een zware opgave. Ik wil helpen maar zuigen aan een plastic speen daar willen ze niet aan beginnen. Ik besloot het erop te wagen... Zouden ze al zo groot zijn dat ze van zuigen over willen gaan op melk likken? Volkomen verrast voelde ik gelijk al teefje roze sabbelen aan mijn vingers die ik had gedoopt in warme geitenmelk. Ik lokte haar mee naar het bordje waarin ik een beetje melk had geschonken. Ze ging zonder ingewikkelde toestanden over op likken. Oh!, ze vond het heel lekker. Ook reutje beige werd wakker.. en ook hij had nauwelijks aanmoediging nodig en wist razendsnel hoe hij het melk binnen moest krijgen. Zo ging het ook met nog 2 anderen. De rest lag diep te slapen.. die doe ik morgen. Ik ben helemaal opgelucht... zo kan ik Bobbie goed helpen... en zo blijven de pups goed doorgroeien.

Vergeet nog een mijlpaal: hondje paars deed helemaal zelfstandig een drolletje. (zag er goed uit... hiepho). Mijn korvee gaat beginnen....drolletjes ruimen.